De gedichten van poëziewedstrijd BAKENS AAN DE RIVIER

Stroomhuis NeerijnenDe poëziewedstrijd Bakens aan de Rivier van Stroomhuis Neerijnen had dit jaar het thema ‘Leven in Vrijheid’. In augustus koos de jury de prijswinnaars. Wij publiceren hier alle gedichten:

1e prijs

HOUDBAARHEIDSDATUM

na de strijd liggen de schappen vol met vrede
fraai verpakt in beloftevol papier geen mens
wil weten hoe lang houdbaar of tot wanneer

men drinkt en klinkt en toost het glas geheven
met een arm die tot in de hemel reikt zelfs de
vijand wordt geprezen omdat hij tot inkeer kwam

ook de herinnering aan de doden zal verkleuren
van diep zwart tot grijs of zelfs geheel verdwijnen
geen standbeeld zal de tand des tijds doorstaan

behaalde resultaten in het verleden
bieden geen garantie voor de toekomst

Gerard Scharn

2e prijs

ERFENIS

De film bewoog nog, langzaam
beeld voor beeld geleden
echo’s uit het verleden
de kleuren steeds vager.

Het geluid al lang verstomd
verwaaid, verweesd en verloren
vergaan na te zijn geboren
in de storm die oorlog heet.

Toch, als zelfs schaduwen van helden
oplossen uit het dagelijks beeld
blijven verhalen aan ons gedeeld
tijdloos de erfenis bewaren.

Opdat wij nooit vergeten.

Sonn Franken

3e prijs

VRIJHEID

Voel je vrij om het land aan het land
te krijgen als je daar niks meer
te zoeken hebt. Voel je vrij om elders
onbestemd ver te dwalen, ver weg
van al die druktemakers.

Neem de vrijheid om de klokken
tot stilstaan te verplichten,
de boeken definitief te dichten.
Ten leste wordt het tijd
om nooit meer te zwijgen.

Schrijf wie je lief hebt
een vrijbrief. Ruim toch
eindelijk de bergen op, leeg
de rivieren. Sticht vrijplaatsen
voor het afleggen van vlees.

Vrijheid is een reiziger die reist
om z’n naam te vergeten, om te weten
dat enig verband tussen de dingen
niet bestaat. Omdat altijd alles
opnieuw moet kunnen beginnen.

Dick van Welzen

4e prijs ex aequo

VERVOERING

Onze wensen uiten zich naar de richting
waar het licht danst op takken van geluk.

In dit spel geen plaats voor bitterheid.
De vrijheid ligt op lippen die tuiten naar

wat mooi is. We zweven, landen wanneer
de wind op de donzige aarde valt.

Uit wortels die de grond doorwoelen, haalt
het verleden kracht.

Boomstronken, door de jaren ingehaald
vertellen bladzijden geschiedenis.

We wakkeren aan, eerst voorzichtig, dan
in volle bloei. En vergeten nooit wat zij

in de harde strijd tot overleven voor ons
en het land deden.

Erika de Stercke

4e prijs ex aequo

EINDSTATION MARGRATEN

In het smetteloze groene gras
staan hier duizenden vergeet-mij-nietjes
op de kaalgevreten botten
van een lang vervlogen jeugd.
Hier ligt, postuum tot heldendom verheven
en voorzien van ster en streep,
de vroeg geknakte bloem der natie.
Ver van huis verdwaalden jonkies
in een spelletje Stratego
dat verpakt in idealen
aan hun ouders was verkocht

Op dit knekelveld van eer
vonden zij hun laatste rustplaats.
Maar die graven stellen vragen,
en een antwoord is er niet.
Wisten zij waarvoor zij vochten?
Wisten zij wat vrijheid was?
Wisten zij iets van het leven
Voor het smoorde in dit gras?
……………………………..?
……………………………..?

Jacq Zinken

4e prijs ex aequo

ONZE DAGEN IN VRIJHEID

op ons bord liggen verloren kruimels
als woorden, we zoeken woorden
gaan terug in de tijd

ik denk steeds aan
je jonge soldatengezicht in de spiegel
als een strak gespannen wateroppervlak
vlak voor die kogelregen –
het tegenhouden van de dood

of onze dagen in vrijheid
dagen waaraan we voorbij gingen
we wisten niet beter, of toch
bij elke stap groeide een bloem
en hielden we de vrede

we kijken de jaren terug in spiegels
ze verbergen beweging, je
saluerende groet onder hun koude huid

je naam ligt onuitspreekbaar op ‘t glas
zoals zovele namen

je mag je lichaam nu
uitdoen, net als het licht
we zullen een krans voor je leggen
en je terugvinden in wolken
verzetsliederen en vers brood
een vlucht vogels

of in het lijstertje dat hier neerstrijkt

het zit op een tak voor mijn raam
en houdt het kopje zo scheef
alsof het mij wil zeggen:

verander kogels in kruimels
geef mij de vrijheid

Sara de Lodder

LEVEN IN VRIJHEID

bestaan er oude zeeën
of is elke golfslag nieuw?

in een ruimdenkende oceaan
slaat met de golfslag van de tijd
de oude Adaam van de rassenwaan
op het veroverde strand van vrijheid

ruimdenkend of principaal
woedezoekers op elk terrein
handhaven hun angst voor verandering
tot strekdam voor eigen gelijk

in klagende golven wordt vrijheid
van meningsuiting opgerekt tot
kwetsen en zaaien van haat

waarom geen stromen verleggen
nieuwe beddingen scheppen op
oude waarden gloren nieuwe gronden
Adrie Hogerhorst

vrijheid

de trein naar het oosten
benauwd en volgepropt
geen ramen
niet wetend wat wacht

geschreeuw een duim
goede kant slechte kant
je naam wordt een nummer
op je linker onderarm

kaalgeschoren in gestreepte kleding
aan honger geen gebrek
geen vader geen moeder
op overleven aangewezen

krankzinnige pesterijen
medische experimenten
murw en uitgeput
hopend op bevrijding

eenmaal terug in Mokum
vindt je geen thuis geen rust
iedereen is dood

vrijheid voelt schuldig
omdat je in leven bleef
nooit heeft de oorlog je verlaten
Adrie Hogenhorst

Vrijheidszin

Ze vroegen de dichter:
Welke zinnen
geef jij aan vrijheid?

Het werd deze:
Welke
zin
geef jij
aan vrijheid?

Karel van Koppen

Back To Top